Marijn in India

april 2013

Marijn, dochter van bestuurslid Loes Klappe-Linsen, ging begin 2013 met haar moeder mee om de Rainbow Homes te bezoeken. Marijn heeft voor ons een verslag gemaakt van deze indrukwekkende reis.

Ik ben Marijn Klappe, ik ben 11 jaar oud, ik zit in groep 8. Ik mocht in februari een week met mijn moeder mee naar India. Daar heb ik 9 Rainbow Homes bezocht in Hyderabad, Kolkata en Delhi. Ik had al veel over de homes gehoord. Het leek mij heel bijzonder om het een keer echt mee te maken.

Het viel me op dat alle meisjes heel erg behulpzaam zijn, goed voor elkaar zorgen en aardig zijn tegen elkaar. Dat vond ik bijzonder, want ze hebben wel op straat geleefd. In de homes is het goed geregeld, ze hebben groepjes van ongeveer vier meisjes en ieder groepje doet een klusje. Zo moet bijvoorbeeld een groepje zorgen dat iedereen naar de leiders luistert of een groepje dat kijkt of iedereen wel naar school gaat. Ook is er een groepje dat let op de hygiëne. Zo hebben alle Rainbow meisjes een taak.

Ik vond het mooi dat ze leuke spelletjes doen met simpele materialen. Ze hebben spelletjes met steentjes en stoepkrijt, die ik nog nooit eerder heb gezien.

In een Rainbow Home in Hyderabad was ik bij een topografieles. Ik krijg op school altijd een gekopieerd blaadje met steden die je uit je hoofd moet leren. In het Rainbow Home hadden ze met poeder de kaart van India gemaakt met alle staten in een andere kleur. De meisjes moesten om de beurt de naam van een staat en hoofdstad zeggen. Dat is iets heel anders dan bij ons op school. De meisjes zijn heel blij dat ze naar school mogen, omdat ze dat eerder niet konden.

Ik vond de dansjes die ze deden ook heel leuk, en in ieder home waren er weer andere dansjes en optredens. Ik moest zelf ook veel met ze dansen. Ze wilden me allemaal even aanraken en een hand geven.

Ik vond in Hyderabad en Delhi de homes niet erg groot in verhouding tot het aantal meisjes. In Kolkata waren ze wel mooi groot, er was veel plek buiten. Ik vind dat de meisjes er niet uit zien alsof ze ook ergens op de straat hebben geleefd. Hun ouders hebben ze wel naar het Rainbow Home gebracht of ze komen van de straat zonder dat ze nog ouders hebben, dat is wel zielig, maar ze hebben het in de Rainbow Homes volgens mij heel goed. Het viel me op dat de meisjes blij zijn met alles wat ze krijgen en hebben. Alle meisjes zien er vrolijk uit en hebben het erg naar hun zin. Met het weinige wat ze hebben, lijken ze toch vaak veel blijer dan de kinderen in Nederland die het heel erg goed hebben.